Tee

ผมคิดจะทำบล็อก (Blog) หลายครั้งหลายคราวแล้วครับ ได้แต่คิดไม่ได้ลงมือทำสักที เพราะผมไร้ชึ่งแรงบันดาลใจ ไร้ชึ่งจุดมุ่งหมาย ไร้ชึ่งแรงขับเคลื่อน ไร้ชึ่งแรงกระตือรือล้น เต็มไปด้วยความเกียจคร้าน แต่ก็ทำบล็อกขึ้นมาจนได้ เพราะคน 7 คนครับ พวกเค้าทั้งหมดนี้ คือ ทุกสิ่งทุกอย่างของบล็อกนี้ครับ

3 คนแรกคือกัลยานิมิตร เป็นผู้ให้ชึ่งแรงบันดาลใจที่มันเหือดแห้งไปจากใจผมนานแล้ว เพราะพวกเค้ามีสิ่งที่ผมไม่มี พวกเค้า 3 คนนี้เต็มไปด้วยความขยันขันแข็ง พวกเค้าเต็มเปี่ยมไปความคิดที่จะพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้น ทั้งด้านความคิดและด้านผีมือ เป็น 3 คนที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความคิดสร้างสรรค์ ที่จะทำงานใหม่ๆขึ้นมามากมายอย่างต่อเนื่อง ผมอยู่ใกล้พวกเค้าแล้ว ผมได้มองเห็นความไม่เอาไหนที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความโง่เขลาของตัวเอง 3 คนนั้นคือ นรินทร์ นาคประพันธุ์ (เอ), นเรศ นาคประพันธุ์ (บี), และ ภาณุวัตร บวรสิริทรัพย์ (นุ)

อีก 4 คนหลังเป็นบุคคลที่สำคัญมาก คือ จักรกฤษ ทิพย์อาสน์ (ตั๋ง), ธนากร อภิวัฒโนดม (บี), สังสรรค์ เปรมกระสินธุ์ (กุ๊ก) และ ศิริภา จึงธีรพานิช (ตูน) ผู้ที่มีพระคุณกับผมเป็นอย่างมากครับ เป็นเสมือนแขนขาที่ทำให้งานบริษัทเดินไปได้ดี ทำให้ผมมีเวลามากขึ้น เพราะคนทั้ง 4 นี้ ที่ได้ทำให้ผมมีโอกาสได้สร้างสรรค์ผลงานที่จะเอามาลงบล็อกครับ

ถ้าไร้ชึ่ง 7 คนนี้ผมคงไม่สามารถทำบล็อกนี้ขึ้นมาได้เลย

วันอาทิตย์ที่ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555

Monster v2


งานชิ้นนี้ใช้เวลาทำนานมาก เพราะช้วงนี้งานเข้าครับ ไม่ค้อยมีเวลาทำเท่าไร